Գնել Սանոսյանը ԱԺ-ում հաստատել է, որ Տավուշում տարածքներ են հանձնվելու թշնամուն։ Ասում է, դա ՀՀ-ի տարածքը չէ, չնայած այդտեղով ճանապարհներ են անցնում ու այլ կոմունիկացիաներ։
Նիկոլ Փաշինյանը ոնց որ Ադրբեջանի նվերը կամ, ցինիզմով ասած՝ «մորքուրի գանձը» լինի։ Ինքը խոսում է, որ նրանք ուրախանան, մեր հանրությունն էլ հերթական անգամ նյարդային ու հոգեբանական ճնշման ենթարկվի...
Ալիևը, երբ հրատապ կերպով Հայաստանի հանրապետությունից պահանջում է Ոսկեպար-Բաղանիս հատվածի չորս գյուղերը, միայն Վրաստանի հետ կապող համապետական ճանապարը չէ, որ դնում է վտանգի տակ։
Գարունը բացվել է, Ադրբեջանը պատրաստ է նոր պատերազմի ու դա սկսելու պատրվակի առաջին քայլն է անում՝ ուղիղ տեքստով պահանջելով չորս գյուղերը՝ մեր կենսական նշանակության ենթակառուցվածքների հատվածում...
Հե՜յ, պետականապաշտության դիմակի տակ ծպտված հայրենքանդ, անպատիվ, անդեմ, անարժանապատիվ, նյութապաշտ արարածներ, այդ դիմակն այլևս չի պաշտպանում ձեզ, այլևս նրա տակից երևում է մանկուրտի ձեր դեմքը։
Պատերազմը կանգնացնելու 2020 թ. նոյեմբերի 9/10 Եռակողմ հայտարարությունը կարդացե՞լ եք:
Եղած-չեղածը 9 նախադասություն է:
Եթե կարդացել եք` կասե՞ք, թե որտեղ է գրված, որ ռուս խաղաղապահները, այդ փաստաթղթով պարտավորություն են ստանձնել պաշտպանել Արցախի բնակչությանը:
Մենք, շատ թե քիչ տանելի ապագա ունենալու համար, պետք է աշխատենք բազմակողմանիորեն հասկանալ հզորների ու թույլերի հարաբերությունների անատոմիան։
Բնականաբար, եթե ուժեղների ու թույլերի հարաբերությունների հետ առնչված երկրորդական հանգամանքները դնենք մի կողմ, ապա այդ հարաբերությունների կայուն ու երկուստեք իմաստալից լինելու համար, ընդհանուր առմամբ, պետք է հավասարակշռություն լինի, մի կողմից, ուժեղի համար թույլի օգտակարության և, մյուս կողմից էլ, թույլի համար ուժեղի կողմից պաշտպանվածության միջև...